ALBO PAPEL Para ti a miña louvanza,xenuíno papel cal agasallo,acubillo de calquer palabra,beira de amor deturpado,lar ás mestas fileiras de bágoas. Para ti, a miña fidelidade,¡Non a refuses por favor!nin rexeites a miña amizade,cortexándo-me a inexorable dor,créndoa meu corazón inefable. Para ti meu estimado amigo,onde sin anuencias acoder podo,co meu coitado cernello aflixido,fuxindo-me albizaras,vindo dolos,en ti acho o meu morno acubillo. Para ti as miñas doces palabras,meu sentido amor verdadeiro,por seres ti isa cor branca,de acrisolado enceto,tersoobxeto,en ledas e agres mans. Para ti meu vero agarimo,dondo do meu amor puro,a seres en min segredo niño,meu agochado recuncho,aluger do meu fidel cariño. Se angurias no cós emerxerenti na mesura todas acolles,enxugando mágoas que premen,amorgallándo-as se a ti acodenna procura do amor lizquente. Trocado suíño, en agarimo morno,empuráando a lizgairos fuxir,ás atoutiñas bulindo no Corpo,degoirando na felicidade ir.bulen,nunha encrucillada sen dó. Ti, meu papel inmaculado,In albis,fermosa brancura,veste de socato inmolado,embebendo nas mestas angurias,de inmundos feitíos en abraio. Es ti morno segredo,foxoabeirando, es ti doce carexa.aquelando nos ateigados dolos,ofertando na túa alba xanela a seren seiroxa muiña en pos. Autora: Ana Arias Saavedra