Nesta carta non podo transmitir toda a ledicia que eu sinto cando estabas xunto a min. En tan poucos caracteres non podo expresar o que sinto por ti. Cando miro ao horizonte en cada amencer, penso nos momentos que pasamos xuntos, os cales, oxalá volvesen ocorrer. A brisa mariña, a area e a calor, lembranzas do pasado que hoxe escribo con dor. Dor polo feito de non volver a vernos, de que deixemos de querernos.
Me gusta
Comentar
Compartir
