Percebeir@s

Hai persoas valentes
que arriscan todo por amor
e cada impulso da súa forza
é alimento para quen ben queren,
digno labor protector.
Hai labores perigosos
dependentes da sorte que vai
que fan loitar contra as ondas,
contra a ameaza das rexas rochas,
contra a inmensidade do implacábel mar.
E un negro día,
no que a sorte fuxiu co vento,
mergulláronse as esperanzas todas;
e de súpeto, nuns minutos,
o mar decide e arrebata
e o alento que antes deu queda en nada
e as familias fican rotas
e as ilusións fragmentadas.
O mar amorea almas
xunto as rochas percebeiras,
almas de xente boa
que unha mañá foi teimar
e coa sorte fuxidía
e pola auga coa súa porfía
non puido retornar.
Fican as pegadas das vivencias
das valentes persoas xenerosas,
reminiscencias de amor e dor,
no mar crecen moitas rosas,
cada alma é unha flor.

En Honra a Paco Souto [1962 - 2017]
Poeta Percebeiro bo e xeneroso
comprometido coa súa xente e coa súa terra.
#PacoSouto

Poema creado por Xurxo M. Gago Chao
http://www.galaicum.gal